ایام سوگواری سرور آزادگان جهان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) تسلیت باد
واقعه عاشورا و شهادت سالار شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) از حوادث نادر و منحصربفرد تاريخی است که بخاطر عظمت وصف ناپذير و عمق تاثيرپيام های آن و در نتيجه، نقش ارزنده و پايدارش در تغيير و بهبود سرنوشت جامعه های انسانی و ايجاد الگو و مدل تمام عيار مناسب جهت تشخيص ثنويت ( دوگانگی ) پديده های طبيعی و انجام انتخاب برتر و مهم تر از همه، برخورداری از ارزش های ماندگار معنوی توانسته در طول ساليان متمادی به صورت شايسته و مطلوب در مرکز توجه ممالک اسلامی باقی بماند .
حادثه عاشورا به يقين نمود محسوس و بارز تلاقی و برخورد دو جبهه "حق " و " باطل " بوده و اين دو جبهه در طول تاريخ همواره با يکديگر در نبرد و مبارزه بوده اند. در جبهه حق، حضرت" امام حسين" ( ع ) را می بينيم که حقيقتاً وارث ارزش های فنا ناپذير الهی و انسانی است و بايد به تکليف و رسالت بسيار بزرگی عمل نمايد، ولو اينکه تمام هستی خود و عزيزانش را به ظاهر در اين ميان از دست بدهد. در جبهه مقابل، "يزيد ابن معاويه" خودنمايی می کند. فردی نالايق و کاملاً لجام گسيخته که می خواهد امير مسلمانان باشد، در حالی که واجد خصوصيات مورد لزوم رهبر يک امت اسلامی نيست .
اقيانوس کمالات
نبايد ترديد کرد که قهرمان واقعه کربلا، اقيانوس کمالات و فضايل بود و حادثه عاشورا را بايد سمبل " فداکاری "، " از خود گذشتگی " و " ايثار" تلقی کنيم و به واقع اين خود درس بزرگی است که انسان خود را وقف بيداری و آسايش ديگران کند. از اين گفته نبايد استنباط شود مراد از آسايش لزوماً اين است که انسان به لذات کور و بی مايه مادی و دنيوی دسترسي يابد. به اعتقاد ما، آسايش بيشتر جنبه روحی و معنوی داشته و تا زمانی که اين آسايش فراهم نباشد، دسترسی به تمام ثروت عالم نيز نمی تواند کليد خوشبختی انسان در زندگی باشد .
شهادت امام حسين (ع) اسلام را زنده کرد و چقدر ارزشمند است که انسان همواره در جهت رسيدن به اهداف متعالی حرکت کند. سنت پيامبر گرامی اسلام (ص) در معرض دگرگونی قرار گرفته است و برای حفظ و استمرار اين سنت زيبا و بی همتا بايد از خود گذشت تا به تحقق آرمان های والای الهی رسيد. اين کار قربانی می خواهد و چه کسی می تواند برای حفظ سنت هاي پسنديده خاتم پيامبران و تداوم اسلام علوی، شايسته تر از امام حسين (ع) باشد، تاريخ کمتر بزرگانی همچون ايشان را می پروراند که دوست و دشمن جملگی به وجود مبارک و نازنينش افتخار کنند.
می بينيم که فلسفه شهادت امام حسين (ع) فوق العاده عميق و خردمندانه است و نمی توان تمام زوايای آن را در اين جُستار پراکنده و سطحی کالبد شکافی کرد و تجسم زوايای مختلف قيام سيد الشهداء (ع) در روز عاشورا و وقوع حادثه عظيم کربلا به انسان درسی به وسعت ابديت می دهد.
امام حسين (ع) مصداق عينی و ملموس حقيقت ارجدار " انتخاب آخرت و بی اعتنايی نسبت به دنيا " بود و رمز موفقيت قيام کربلا را بايد در اين نکته ظريف و باريک جستجو کرد. اصولاً شهادت در مکتب اسلام نه يک پايان، بلکه يک آغاز است و کاملاً طبيعی بود که انسان وارسته، آگاه و نيک انديشی چون امام حسين (ع) آغاز را بر پايان اولويت و ترجيح دهد .
از اين مساله می توان به درس بزرگ ديگری نيز راه يافت و آن اين است که بايد اسلام را به عنوان يک نظام اعتقادی و چهارچوب فکری بر همه چيز مقدم بداريم و طبعاً مصلحت نظام اسلامی با مصالح فردی مسلمانان قابل معاوضه نيست و وقتی صحبت از اسلام باشد بايد از همه مصالح و منافع فردی خود عبور کنيم. امام حسين (ع) اين گذشت را دارا بود و به خاطر اسلام حتي پسر شير خوارش را نيز به مسلخ عشق فرستاد تا در آزمون بزرگ الهی برنده واقعی باشد .
عدالت محوری
يزيد به مردم ستم می کرد و طرفدار نظام آريستوکراسی (اشرافی) بود، در حالی که امام حسين (ع) به اقشار مستضعف جامعه و محرومان عشق می ورزيد و همانند اجداد پاکش در گرفتن حق آنان کوتاهی از خود نشان نمی داد. پس مبارزه با نظام اشرافی و ظلم ستيزی را بايد درس ديگر واقعه عاشورا محسوب کرد. هر وقت که در سرزمينی حاکمان جبار با مردم رفتار غير انسانی داشته باشند و در حق آنان ستم روا بدارند، حسينيان زمان بپا خواسته و ريشه ظلم را خشک خواهند کرد و اين پيام امام حسين (ع) به جهانيان است که همواره تلاش نمايند تا زندگی شرافتمندانه داشته باشند و ذلت و زبوني را به درون خود راه ندهند .
نکته بسيار مهم ديگری هم وجود دارد و آن عبارت از اين است که ائمه بزرگوار ما همانند پيامبر ارجمند اسلام حضرت محمد (ص) معلم "اخلاق" بوده اند و توسعه فضايل اخلاقی مردم را از اساسی ترين وظايف خود پنداشته اند. به همين دليل است که همانند ساير عرصه ها، امام حسين (ع) در عرصه کارزار نيز به "انسانيت" و "اخلاق حَسنه" پايبند است و اين در حالی است که يزيد از هر وسيله ای برای رسيدن به هدف خود بهره می برد و يکی از عوامل شکست او همين عدم پايبندی به مسايل اخلاقی بود. رفتار ناجوانمردانه يزيد با سپاه دلاور و قهرمان امام حسين (ع) در دشت کربلا و برخورد دَدمنشانه و غير انسانی با بازماندگان آن امام آزاده اعم از بانوان، کودکان و حضرت علی بن الحسين زين العابدين (ع) در بستر بيماری، موجب شد تا حضرت زينب (س) به خروش آيد و با سخنرانی های آتشين خود، يزيد را برای هميشه در تاريخ رسوا نمايد .
اگر بخواهيم علت قيام امام حسين(ع) را به صورت کوتاه تر و در عين حال کاربردی تر بيان کنيم، می توانيم بگوئيم که ايشان نسبت به مسايل دينی و دنيوی مسلمانان " احساس مسئوليت " می کرد. حضرت سيد الشهداء (ع) به واسطه مبارزه با يزيد به امت اسلامی درس " امر به معروف و نهی از منکر" می دهد و از طرف ديگر وقتي مشاهده می کند سپاهيان يزيد دل از دين و آخرت شسته اند، به آنان درس ديگری مي دهد و مي فرمايد:" اگر دين نداريد، لااقل در زندگی خود آزاده باشيد" .
بررسی و تحلیل زوایای مختلف حماسه تابناک و ماندگار کربلا در چند جمله و عبارت امکان پذیر نیست. این واقعه یک پدیده کاملاً قانونمند بود که به خاطر درس ها و پیام های ارزنده اش همواره جاودانه باقی می ماند و قدر مسلم نسل های گوناگون از شنيدن پايمردی های قهرمان حادثه خونين کربلا درس "شجاعت" ، "فداکاری" و"عشق به خدا و مردم" را به نیکی فرا خواهند گرفت .
ایام سوگواری سرور آزادگان جهان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) بر عموم شیفتگان آن حضرت به ویژه کارشناسان رسمی دادگستری استان آذربایجان شرقی تسلیت باد.
روابط عمومی
کانون کارشناسان رسمی دادگستری استان آذربایجان شرقی
